۱۳۹۰ بهمن ۱۰, دوشنبه
پدر در زندان ماند و مادر به سى سى يو رفت
بيروت، دبى – محمد زيد مستو، ناصر شريفى
هزاران تن از اهالى شهر لاذقيه، در ساحل مديترانه، روز شنبه 28/1/2012 را در جوى سرشار از اندوه و خشم گذراندند. آنان اجساد سوخته ى كودكانى را تشييع كرده و به خاك سپردند كه تنها گناهشان داشتن پدرى معترض به سياست هاى رژيم سوريه بود.
هنوز معلوم نيست كه پدر اين چهار كودك در زندان از مرگ آنان خبردار شده است يا خير؟ كسى هم نمى داند كه اصلاً او در چه حال و روزى است. اما مادرشان كه از حريق آسيب جدى ديده، به بخش مراقبت هاى ويژه (سى سى يو) فرستاده شده است.
فيلمهاى ويديويى كه شوراى هماهنگى انقلاب شهر لاذقيه در صفحات فيس بوك منتشر كرده است، انبوهى از مردم خشمگين و عزادار را مى بينيم كه عليه حكومت بشار اسد شعار مى دهند و خواهان سقوط اين رژيم و اعدام راس هرم قدرت در سوريه اند.
صداى "الله اكبر" اعتراضى مردمانى نيز شنيده مى شود كه از بالاى پشت بامها و پنجره ها با تشييع كنندگان ابراز همدردى و همراهى مى كنند.
مردم سوريه كه آتش انقلابشان از نيمه هاى مارس گذشته تا كنون يعنى نزديك به يك سال، نه تنها فروكش نكرده، بلكه توفنده تر نيز شده است، مى گويند كه عناصر امنيتى لباس شخصى رژيم (معروف به شبيحه) براى خاموش كردن آتش انقلاب، به آتش زدن خانه ى اين كودكان دست زده اند، تا مگر عبرتى براى ساير معترضان به سياست هاى رژيم باشد.
مازن الطايع عموى اين 4 كودك مى گويد: خانه ى برادر دندانپزشكم مُعـِد الطايع براى زهرچشم گرفتن مورد تهاجم نيروهاى بشار اسد قرار گرفت. اين هجوم سحرگاه انجام شد و كودكان خفته را دچار آتش كينه كرد.
مازن كه براى يك سازمان حقوقى توضيح مى داد سنين كودكان را به ترتيب 10 ساله، 8 ساله، 4 ساله و 8 ماهه اعلام كرد. وى گفت: برادرم معد، پدر اين كودكان از 10 سپتامبر گذشته در زندان صيدنايا بسر مى برد. به او اتهام "تامين مالى انقلاب" زده شده است و سرنوشتش معلوم نيست.
فعالان اينترنتى انقلاب سوريه صفحه ى ويژه اى را با نام "طيور الجنه ابناء الدكتور الاسير معد طايع" گشوده اند. در صفحه "پرندگان بهشت فرزندان دكتر معد طايع" افراد مختلفى از سراسر جهان اعلام همبستگى و همدردى كرده و مى كنند.
انقلاب سوريه انقلاب طفلان مسلم است
اطفال مسلمانى كه در سوريه با گلوله يا زير شكنجه يا در آتش كينه جان مى بازند، شايد حكايت مظلوميت تاريخى كودكانى را نخوانده و ندانسته اند كه در صحراى كربلا و قبل و بعد از آن تقاص گناهان ناكرده را پس داده اند. اما اينك كودكانى كه در آخرين ثلث عمر رژيمشان به دنيا آمده اند در آتش مخالفان پدرشان سوخته اند و حتى طفل 8 ماهه اى كه عمرش به عمر انقلاب سوريه قد نمى دهد، در اين حادثه جان باخته است.
اگر كمى به عقب برگرديم مى بينيم خشم دمشق از كودكان بى جهت نبوده است كه تا كنون 415 طفل را از بين برده است و تنها در همين هفته ى گذشته 32 تن كودك را كشته است. زيرا در واقع، انقلاب سوريه را انقلاب طفلان مسلم است.
فوريه ى گذشته يعنى بهمن ماه سال پيش بود كه 16 كودك در شهر درعا با ديدن شعار دادنها و ديوار نويسى هاى مردم همزبانشان در ساير كشورهاى عربى، اقدام به نوشتن شعار "الشعب يريد اسقاط النظام" (سقوط حكومت، خواسته ى ملت ماست) را بر ديوارها نوشتند.
واكنش نيروهاى انتظامى و امنيتى شهر به اين رويداد، شكنجه ى كودكان و تحويل دادن اجساد بعضى از آنان بود. البته يك افسر هم خانواده ها را تهديد كرده بود كه "صدايتان در بيايد، با مادران بچه ها نيز چنين و چنان مى كنيم".
خشم اهالى درعا در روز جمعه 18 مارس گذشته موجب تظاهرات سهمگينى شد كه جواب وحشتناك و خونبارى گرفت. اما تظاهرات مردم سوريه از آن زمان تا به حال هرگز فروكش نكرد و بلكه گسترش جغرافيايى يافت و بر حدت و شدت خواسته ها افزوده شد.
تا به امروز هر چه رژيم اسد توپ و تانك به خيابان فرستاده و با رگبار و آرپى جى و تك تيرانداز، خانه ها و ساكنانشان را در اين شهر و آن شهر مورد حمله قرار داده است، سودى به بار نياورده است.
با اين حال سوريها كه شانس تحولى مانند تونس و مصر را از دست داده اند، اكنون چشم اميدشان به وقوع تحولى همچون يمن است، تا مجبور نشوند تجربه ى ليبى را تكرار كنند.