۱۳۹۰ بهمن ۱۹, چهارشنبه
روز ۷ فوريه به دعوت گروه دوستان ايران آزاد که يک تشکل فراگروهي در پارلمان اروپاست, يک اجلاس اروپايي- آمريکايي در ارتباط با شرايط کنوني سياسي ايران و منطقه و ضرورت حفاظت از ساکنان اشرف، اعضاي اپوزيسيون ايران به رياست جيم هيگينز عضو هيات رييسه پارلمان اروپا برگزار شد. در اين اجلاس دهها عضو پارلمان اروپا از جمله آلخو ويدال کوادراس نايب رييس پارلمان اروپا، استرون استيونسون، رييس گروه رابطه با عراق پارلمان، و همچنين شخصيتهاي برجسته آمريکايي مانند هاوارد دين، کانديد سابق رياست جمهوري و رييس سابق حزب دمکرات و سناتور توريسلي، و پاتريک کندي و جان بروتون نخست وزير سابق ايرلند شرکت و سخنراني کردند. خانم مريم رجوي رييس جمهور برگزيده مقاومت ايران، سخنران ويژه اين گردهمايي بود. شرکت کنندگان در اين اجلاس بر نکات زير تاکيد داشتند.
۱- در شرايطي که قيام مردم سوريه، ديکتاتور اين کشور را در آستانه سرنگوني قرار داده و بالانس قوا در منطقه بسرعت عليه رژيم ايران و ديکتاتوري دست نشانده اش در عراق تغيير ميکند، خامنه اي، رهبر رژيم در نماز جمعه ۳فوريه در تهران، به جامعه جهاني اعلام جنگ داد و گفت رژيمش بي توجه به تحريمهاي بين المللي به پروژه هاي تسليحات اتمي و مداخلات در منطقه ادامه ميدهد و براي استقرار حکومتهاي اسلامي در منطقه تلاش خواهد کرد. او بار ديگر به نابودي اسراييل فراخوان داد و گفت آمريکا در آستانه فروپاشي قرار دارد.
۲- اين رويکرد نه از موضع قدرت بلکه از شدت بحران و ضعف رژيم است که قادر به هيچگونه انعطاف نيست. هر گونه سازش به معناي تسريع سقوط و فروپاشي رژيم است. در حاليکه به گفته ناظران خارجي نارضايتي اجتماعي بشدت اوج گرفته و بحران اقتصادي کشور را فراگرفته، خامنه اي در وحشت از بالا گرفتن قيامهاي مردمي در آستانه نمايش انتخابات مجلس رژيم، در ۳ فوريه رقباي دروني خود را تهديد کرد که بايد تسليم شوراي نگهبان باشند. شوراي نگهباني که همه اعضاي آن مستقيم يا غير مستقيم توسط شخص خامنه اي انتخاب شده اند.
۳- رژيم ايران به موازات تلاش براي دست يابي به بمب اتمي، تلاش ميکند ساکنان اشرف، اعضاي سازمان مجاهدين اپوزيسيون اصلي خود را تا قبل از اينکه موج تغيير از سوريه به عراق و ايران برسد، نابود کند تا ساده تر بتواند بر اين بحران فراگير فايق شود. چون بخوبي ميداند که مقاومت ايران، مهمترين عاملي است که مي تواند نارضايتي گسترده اجتماعي و وضعيت انفجاري جامعه ايران را به يک تغيير بنيادين و دمکراتيک رهبري کند.
۴- تجربه قيامهاي۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ نشان داد که کساني که از درون اين رژيم برخاسته و حالا مدعي جنبش سبز در ايران هستند، هيچگاه ظرفيت سياسي و شجاعت اخلاقي رهبري قيام مردم را ندارند و بالمال در خدمت خامنه اي و رژيمش در خاموش کردن اين جنبش و نااميد کردن مردم نقش يگانه اي ايفا کردند. آنها ميخواهند بدون پرداخت هيچ هزينه اي، رژيم ولايت فقيه را با همان ساختار و با همان قانون اساسي، حفظ کنند و تنها جايي در آن ساختار براي خود پيدا کنند. چيزي که مردم ايران با شعارهاي مرگ بر اصل ولايت فقيه به هيچوجه پذيراي آن نيستند.
۵- اجلاس ۷فوريه بر اين اعتقاد بود که جامعه جهاني بويژه اتحاديه اروپا و ايالات متحده آمريکا مي بايست مقاومت ايران و رييس جمهور برگزيده آن را به عنوان اپوزيسيون مشروع و آلترناتيو دمکراتيک اين رژيم، برسميت بشناسد و از ساکنان اشرف حفاظت کند. اين نه تنها يک وظيفه سياسي و اخلاقي بلکه نياز صلح جهاني است. خانم رجوي بدرستي تاکيد کرده است که تحريمها بسيار ضروري است اما راه حل نهايي براي خلاصي از فاشيسم ديني مجهز به بمب اتمي تغيير اين رژيم و استقرار يک دمکراسي سکولار است که خواهان يک ايران غير اتمي است. اين تغيير تنها بدست مردم و مقاومت ايران امکان پذير است.
۶- اجلاس هر گونه اعمال فشار و شانتاژ به ساکنان اشرف براي انتقال به کمپ ليبرتي را محکوم کرد و بر اين تاکيد کرد که لازمه انتقال ساکنان اشرف به ليبرتي تامين حداقل تضمينهاي ساکنان اشرف است، حداقلهاي مشروع و منطقي که بدون تامين آنها ليبرتي چيزي بيشتر از زندان نيست.آزادي انتقال اموال منقول و خودروهاي ساکنان به ليبرتي، عدم وجود پليس در محوطه کوچک ليبرتي، آزادي تردد، داشتن حداقل مساحت براي ساکنان حداقلهايي است که اگر دولت عراق حاضر به تامين آنها نباشد، نشان ميدهد که نيات شومي در سر مي پروراند و به اين ترتيب هيچ دليلي براي حرکت ساکنان وجود ندارد.
۷- اجلاس از ابتکار شجاعانه خانم رجوي مبني بر اينکه به منظور حسن نيت ۴۰۰ تن از ساکنان با اموال منقول و خودروهاي خودشان به ليبرتي بروند، تا بقيه شرايط براي انتقال ديگر ساکنان فراهم شود قويا تقدير کرد و ابراز اميدواري کرد که دولت عراق با پذيزش اين ابتکار سخاوتمندانه حداقل حسن نيت خود را نشان دهد. بدون برآورده شدن اين شرايط, انتقال بقيه ساکنان امکان پذير نخواهد بود.
۸- اجلاس تاکيد کرد با توجه به همه محدوديتها و خطرات موجود در ليبرتي، از اين راه حل قويا حمايت ميکندکه پس از انتقال اولين گروه ۴۰۰ نفره به ليبرتي، دومين گروه تنها زماني منتقل شوند که گروه اول ليبرتي را به کشورهاي ثالث ترک کرده باشند. به عبارت ديگر ليبرتي هيچگاه بيش از ۴۰۰ نفر را در بر نگيرد.
۹- اجلاس ضمن تقدير از تلاشهاي آقاي مارتين کوبلر نماينده ويژه دبيرکل درعراق در رابطه با اشرف، تاکيد کرد او بايد به اين حقيقت توجه کند که ساکنان اشرف و رهبري کمپ و خانم رجوي ماکزيمم انعطاف و همکاري را از خود نشان داده اند و از بسياري از حقوق خود صرفنظر کرده اند اکنون زمان آنست که آقاي کوبلر رفتار بي طرفانه در پيش بگيرد و با شجاعت از حقوق مينيمم ساکنان اشرف دفاع کند و نگران عکس العملهاي دولت عراق و رژيم ايران نباشد. او جامعه بين المللي را در کنار خود دارد و اگر ملاحظات سياسي را کنار بگذارد، بدون شک اين حداقلها را مي تواند بدست بياورد.
اجلاس ضمن ابراز تاسف از امضاي ياداشت تفاهم از سوي نماينده ويژه بدون توافق و اطلاع ساکنان در ۲۵ دسامبر و انتشار اطلاعيه ۳۱ ژانويه مبني بر آمادگي کمپ ليبرتي باز هم بدون اطلاع و هماهنگي ساکنان، آنهم در حاليکه کمپ ليبرتي استانداردهاي بين المللي حقوق بشر و حقوق انساندوستانه را بر آورده نميکند، خواستار اين شد براي اينکه هيچ چيز در ابهام نباشد، يک توافقنامه تحت عنوان Executive document of the arrangements of transfer توسط نماينده ويژه و نماينده ساکنان و نماينده دولت عراق امضا شود که مانند ساير موارد عراق نتواند تعهدات شفاهي را زير پا بگذارد.
۱۰- اجلاس ضمن تشکر و تقدير از مواضع کميسر عالي پناهندگان ملل متحد، از کميسارياي عالي پناهندگان خواست تا پروسه باز تاييد پناهندگي ساکنان اشرف را هر چه سريعتر شروع کند و عليه محدوديتهاي اعمال شده از سوي دولت عراق اعتراض کند. هم اکنون بيش از ۵ ماه است که اين پروسه که لازمه باز اسکان ساکنان اشرف است، همچنان متوقف مانده است.
۱۱- اجلاس از توجهات ارزشمند دبيرکل به موضوع اشرف قدرداني نموده و از ايشان و شوراي امنيت ملل متحد ميخواهد تا محدوديتهاي اعمال شده عليه يونامي و UNHCR توسط دولت عراق را محکوم نموده و به نماينده ويژه کمک کنند تا بدور از تاثير پذيري از فشارهاي مستمر دولت عراق و رژيم ايران اقدامات قاطع تر و موثرتري براي حل صلح آميز مساله اشرف به عمل بياورد.
۱۲- اجلاس از بارونس اشتون و کشورهاي عضو اتحاديه اروپا و از سکرتري کلينتون و دولت آمريکا خواست، رويکرد فعالتري بر عهده گرفته و ملل متحد و بويژه آقاي کوبلر را در راستاي تعهدات فوق هدايت و حمايت کنند و منابع ضروري را در اختيار کميساريا عالي پناهندگان قرار داده و با پذيرش ساکنان اشرف بويژه بيماران و مجروحان را در اسرع وقت شروع کنند و دولت آمريکا را بطور خاص به حذف برچسب نامشروع و غير قانوني تروريستي عليه سازمان مجاهدين فراخواند تا مانع عمده در برابر باز اسکان ساکنان و بهانه عمده مالکي براي سرکوب آنان را از سر راه بردارد. جامعه جهاني و بويژه ايالات متحده مي بايست، با اهرمهاي سياسي و اقتصادي گسترده اي که در اختيار دارند، اجازه ندهند، دولت مالکي که با حمايت آمريکا بر سر کار آمده و تنها با حمايت آن بر سر کار آمده بار ديگر ساکنان بي دفاع اشرف که آمريکا در سال ۲۰۰۳ رسما و قانونا حفاظت آنها را بر عهده گرفته است، قتل عام کند
کميته دوستان ايران آزاد در پارلمان اروپا
بروکسل
چهارشنبه، ۱۹ بهمن ۱۳۹۰ / ۰۸ فوريه ۲۰۱۲
http://www.hambastegimeli.com/index.php?option=com_content&view=article&id=33627:2012-02-08-01-12-51&catid=21:2010-01-17-21-49-36