۱۳۹۰ بهمن ۱۲, چهارشنبه
سه شنبه شب۱۱بهمن ماه، دفتر اطلاعات عمومي يونامي در بغداد اطلاعيه يي درباره آمادگي ليبرتي براي انتقال ساکنان اشرف صادر کرد و اعلام نمود: «کميسيارياي عالي پناهندگان سازمان ملل و دفتر حقوق بشر يونامي اکنون اين را که ساختار و امکانات کمپ ليبرتي طبق استانداردهاي انساني بين المللي تصريح شده در يادداشت تفاهم است، مورد تأييد قرار داده اند».
بدينوسيله ساکنان اشرف يک بار ديگر مانند امضاي يادداشت تفاهم بين آقاي کوبلر نماينده ويژه دبيرکل با دولت عراق، در برابر عمل انجام شده قرار مي‌گيرند.
به‌نظر مي‌رسد اطلاعيه فوق بدون اطلاع کميسرعالي پناهندگان ملل متحد و کميسرعالي حقوق بشر و سازمان بهداشت جهاني که طرفهاي ذيربط در موضوع اشرف هستند، نوشته شده و در عين حال عمد دارد مسئوليت تمام عيار مارتين کوبلر، نماينده ويژه دبيرکل در عراق، را ناديده بگيرد و آن را بر دوش کميسارياي عالي پناهندگان و دفتر حقوق بشر يونامي در بغداد بگذارد.
هدف، همچنانکه نمايندگان اشرف در ۵ و ۹بهمن به آقاي کوبلر نوشتند: «بسيار روشن است: يا کاملاً ”داوطلبانه“ همين شرايط را مي پذيريد و تبعيت مي کنيد يا تقصير شليک بعدي موشکها و پس از آن قتل عام در ضرب الاجل بعدي، با خودتان و بر عهده رهبري شماست»!
۱- در اطلاعيه يونامي و اظهارات آقاي کوبلر، اساسي ترين معيارهاي حقوق بشري ناديده گرفته شده و به مواردي از اين قبيل اکتفا شده است که در مساحتي بيش از نيم کيلومترمربع (دقيقاً ۶۸۳/۰ کيلومترمربع)که به‌گفته يونامي براي ۵۵۰۰ نفر ظرفيت دارد براي هر هشت نفر يک واحد نظافت و براي هر هفت نفر يک شيرآب وجود دارد. در اطلاعيه يونامي خاطرنشان شده که البته طبق استانداردهاي بشردوستانه براي هر ۲۰نفر يک توالت و براي هر ۱۰۰نفر يک شير آب کافيست!
۲- واقعيت ليبرتي اما، همچنانکه آقاي کوبلر به نمايندگان اشرف تصريح کرده است، چيز ديگري است:
- آب آشاميدني وجود ندارد.
- ساکنان حق تردد آزاد، دسترسي به وکيل و دسترسي آزادانه به خدمات پزشکي ندارند.
- خودروها و اموال منقولشان را نمي‌توانند با خود ببرند و فقط به بردن «متعلقات فردي» مجاز هستند. موضوع خودروها و اموال منقول و غيرمنقول در اشرف به طور کلي مسکوت گذاشته شده است.
- در حاليکه کمپ ليبرتي با ديوارهاي سيماني قطور به ارتفاع ۶/۳ متر در محاصره نيروهاي امنيتي و نظامي عراق قرار دارد و همه نقاط محتمل ورودي و خروجي آن توسط آنها کنترل مي شود، نيروهاي امنيتي مسلح به‌طور گسترده حضور دارند.
- ساکنان به‌هيچوجه دسترسي فيزيکي و حضوري ۲۴ساعته به ناظران ملل متحد ندارند و ارتباط آنها مانند اشرف با تلفن تأمين مي شود.
- هيچ اشاره يي به تسهيلات ضروري براي مجروحان و معلولان وجود ندارد.
- کمپ ليبرتي را به‌طور غيرقانوني به‌جاي کمپ پناهندگي «محل موقت ترانزيت-TTL» نامگذاري کرده اند تا بر فقدان مفرط استانداردهاي ضروري براي کمپ پناهندگي و نقض قوانين و مقررات مربوط به پناهندگان و پناهجويان سرپوش گذاشته شود.
۳- در روز ۵بهمن، نماينده دولت عراق در حضور آقاي کوبلر به مشاوران حقوقي ساکنان گفت به هنگام جابه‌جايي به ليبرتي ساکنان تک به تک به مرکز تيپ نيروهاي عراقي رفته و پس از بازرسي بدني به اتوبوسهاي عراقي منتقل مي شوند و وسايل شخصي آنها جداگانه توسط نيروهاي عراقي به ليبرتي برده مي شود و به محض ورود به ليبرتي مورد انگشت نگاري قرار مي‌گيرند. ترتيباتي که هيچ تفاوتي با انتقال اسيران جنگي و زندانيان ندارد.
۴- در نامه ۵بهمن نماينده ساکنان اشرف در خارج عراق به آقاي کوبلر خاطرنشان شده است:
- «آيا مي‌خواهيد مانند امضاي MOU مجدداً ما را در برابر عمل انجام شده در مورد آمادگي ليبرتي قرار دهيد؟»
- «قبل از هر گونه موضعگيري سياسي و تبليغاتي در مورد آمادگي ليبرتي، صبرکنيد تا طبق قرارمان در هفته اول فوريه گفتگو کنيم و ببينيم چه راه حلي براي اين وضعيت به‌غايت تلخ و وحشتناک و بغرنج پيدا مي شود. من فقط از شما بيطرفي مي‌خواهم».
- «بگذاريد با هم و با وکيلان هر دو طرف در کميته حقوقي که امروز خودتان آن را به مشاوران حقوقي پيشنهاد کرده ايد، راه‌حلي پيدا کنيم. اين مي‌تواند يک کميته مشترک حقوقي با وکيلان دولت عراق و يونامي و کميساريا در ژنو يا بروکسل يا پاريس به رياست خودتان باشد تا تلاش کنيم يک سند ترتيبات انتقال و قابل قبول براي طرفين همچنانکه دبيرکل بانکيمون گفته بود و خودتان هم در ۱۵آذر (۶دسامبر۲۰۱۱) در شوراي امنيت گفتيد، امضا کنيم. من به اين وسيله براي کميته مشترک حقوقي، که علني هم نخواهد بود، از طريق شما به‌ويژه از نمايندگان و وکيلان دولت عراق، با به‌عهده گرفتن همه هزينه ها، دعوت مي کنم».
۵- کميسارياي عالي پناهندگان ملل متحد ((UNHCR در ۶بهمن به وکيلان اشرف در لندن نوشت: «کميساريا يک متخصص سرپناه ساختن براي مشورت دادن به دولت عراق اعزام کرده است».
در ۷بهمن نماينده ويژه دبيرکل در عراق (SRSG) به نماينده ساکنان اشرف در خارج از عراق نوشت: «من هيچ نفوذي بر طراح سايت [همان تکنسين سرپناه سازي] براي تأييد اينکه کمپ ليبرتي منطبق با استانداردهاي بين المللي است ندارم. در ملاقات روز گذشته ما در اشرف اين طراح سايت دريافت خودش را به نمايندگان ساکنان ارائه کرد».
اما ”طراح سايت“ در ملاقات روز ۵بهمن با مشاوران حقوقي اشرف، به صراحت به آنها گفته بود که کار او چک کردن و ارزيابي زيرساختها است و نه استانداردها، که يک مقوله سياسي است که ربطي به او ندارد. واضح است که زيرساختها از قبيل اينکه چه تعداد دوش براي چند نفر لازم است، مي‌تواند در هر زنداني هم مراعات شود در حاليکه موضوع اصلي استانداردهاي رفتاري است.
به‌همين خاطر در روز ۷بهمن، نماينده ساکنان اشرف در خارج از عراق به نماينده ويژه دبيرکل در عراق نوشت:«بسيار روشن است که در چارچوب ملل متحد شما بعنوان نماينده ويژه دبيرکل مسئول طرح جابجايي به ليبرتي با تمام جزييات آن هستيد مگر اينکه اعلام کنيد کميسر عالي پناهندگان مسئول اين طرح است. در اينصورت ما موضوع را با او در ميان خواهيم گذاشت».
۶-نماينده ساکنان در اشرف در نامه ۹بهمن خود به نماينده ويژه دبيرکل اضافه کرد:
- «ما عميقاً متأسفيم که دولت عراق اجازه نمي‌دهد که يک تيم از متخصصان اشرف يا وکيلان آنها قبل از جابه‌جايي براي بازديد به کمپ ليبرتي بروند. شما نيز تأييد کرديد که علت مخالفت دولت عراق با اين درخواست ساده ، نگراني آنها از اين بابت است که پس از بازديد از ليبرتي، ساکنان ديگر به ليبرتي نروند. اما بازديد از ليبرتي قبل از انتقال ساکنان کمترين حق آنهاست و جلوگيري دولت عراق هيچ توجيه منطقي و قانوني ندارد. به‌نظر مي‌رسد دولت عراق مي‌خواهد ساکنان اشرف را بدون اينکه نمايندگان يا وکيلان آنها محل را ببينند فقط با ارائه چند قطعه عکسي که شما براي ما فرستاديد و به طور مطلق واقعيت را منعکس نمي‌کند، به زندان براند».
-«شما گفتيد دبيرکل وقت و فرصت بررسي جزييات در نامه هاي ما را ندارد و بر اين اساس خواستيد که ما بايد در يک کلمه به اين سوال پاسخ آري يا خير بدهيم که آيا ساکنان قصد دارند به ليبرتي بروند؟ ما جواب داديم: همانطور که مي‌دانيد ۴۰۰تن از ساکنان اشرف از روز ۹دي (۳۰دسامبر۲۰۱۱) به درخواست خانم رجوي، رئيس جمهور منتخب شوراي ملي مقاومت ايران، آماده بودند تا با اموال منقول و خودروهايشان به ليبرتي بروند. بسياري از آنها بعد از اظهارات علني نخست وزير مالکي در مورد احکام دستگيري ساکنان اشرف و مطالب شرم آوري که حسن دانايي‌فر به شما نسبت داد، دلسرد شدند. اما خانم پارسايي در اشرف حداکثر تلاش را به‌عمل آورد افراد جديدي را براي انتقال به ليبرتي متقاعد سازد. ما در اشرف براي جابه‌جايي ۴۰۰نفر به ليبرتي با خودروها و اموال منقولشان همچنانکه خانم رجوي در روز ۷دي اعلام کرد، متعهد و براي آن آماده هستيم....ما بسيار متأسفيم که دولت عراق با اين خواست حداقل مخالفت مي‌کند. اين در حالي است که دولت عراق خانه هزاران تن از ساکنان را، که ۲۶سال است روي آن کار و سرمايه گذاري کرده اند و صدها ميليون دلار ارزش دارد، از آنها مي‌گيرد. نخست وزير نوري المالکي خودش در ۳۰آذر اعلام کرد که اشرف «شهري از عراق است و نه يک کمپ آنچنانکه در رسانه ها گفته مي شود». پس چرا دولت عراق اجازه نمي‌دهد ساکنان خودروها و اموال منقولشان را با خود به ليبرتي ببرند. شما گفتيد که تنها توانسته ايد موافقت دولت عراق را تنها با ۱۰ خودرو براي ۴۰۰نفر کسب کنيد».
-«برخلاف آنچه شما قول داده بوديد يادداشت تفاهم (MOU)، که سرنوشت و مرگ و زندگي همه ساکنان اشرف را تعيين مي‌کند، بدون اطلاع ما با دولت عراق امضا شد و ما به طور مطلق در گفتگوهاي مربوط به آن شرکت نداشتيم. هيچيک از اطمينانهاي حداقل که خانم رجوي از شما خواست و نماينده ساکنان اشرف در خارج از عراق آنها را براي شما درنامه هاي متعدد مکتوب کرده است، در آن به چشم نمي‌خورد».
- «ما به اطلاع شما رسانديم که بر اساس تمامي شواهد اقدام دولت عراق بي خانمان کردن اجباري محسوب مي‌شود که تحت قوانين بين المللي استانداردهايي که بايد در نظر گرفته شود متفاوت و فراتر از استانداردهاي مطرح شده توسط طراح سايت کميساريا است و اين استانداردها نمي‌توانند توسط مقامهاي ملل متحد مورد چشم پوشي قرار گيرند».
۷- در نامه ۹بهمن نماينده ساکنان در اشرف به نماينده ويژه دبيرکل همچنين آمده است:
- «شما سوال کرديد که آيا ساکنان اشرف تمايلي به ادامه کار ملل متحد و شخص خودتان در مورد اشرف دارند يا خير؟ البته که ما تمايل و اصرار داريم، همچنانکه حقوقدانان برجسته بين المللي از جمله پروفسور اريک داويد اعلام کرده اند، مسئوليت ملل متحد در کيس اشرف يک مسئوليت حقوقي و الزام قضايي است تا نمونه هايي مانند رواندا تکرار نشود. درخواست ما از نماينده ويژه دبيرکل براي آنچه اينجا در عراق در روي زمين در جريان است فقط اينست که شما عمل کنيد. طبق تصريحات دبيرکل در ۱۵آذر (۶دسامبر۲۰۱۱) مبني بر اينکه «يادداشت تفاهم با دولت عراق پايه هاي يک راه حل مسالمت آميز و پايدار را بنا مي کند که هم به حاکميت عراق احترام مي‌گذارد و هم التزامهاي بين المللي اين دولت را به حقوق بشر و حقوق انساندوستانه بين المللي شامل مي شود».
شما خود به‌عنوان نماينده ويژه دبيرکل در روز ۱۵آذر (۶دسامبر۲۰۱۱) در شوراي امنيت خاطرنشان کرديد: «هرگونه راه حل عملي بايد براي هر دو طرف، دولت عراق و ساکنان اشرف قابل قبول باشد. راه حل بايد از يکطرف به حاکميت عراق احترام بگذارد و از طرف ديگر حقوق انساندوستانه بين‌المللي، حقوق بشر و قانون پناهندگي را محترم بشمارد».
۸-نماينده ساکنان در اشرف يادآوري کرد: «در مورد مداخله رژيم ايران در پرونده اشرف و همچنين اظهارات شرم‌آوري که سفير رژيم ايران در بغداد ( حسن دانايي فر، از فرماندهان شناخته شده نيروي تروريستي قدس) عليه ساکنان اشرف به شما نسبت داده و توسط تمام رسانه هاي رژيم ايران پخش شده است، به اطلاعتان رسانديم که اين امر شناخته شده يي است که هيچيک از مقامهاي کميسارياي عالي پناهندگان، ملل متحد يا مقامهاي ساير ارگانهاي بين‌المللي ذيربط مجاز نيستند در مورد وضعيت يک پناهجو با دولتي که وي از دست آن گريخته است به گفتگو بنشينند».
۹-«ما مصرانه، همچنانکه خانم رجوي هم در پاريس از شما خواسته است، از شما خواستيم و مي خواهيم که بعد از امضاي يادداشت تفاهم با دولت عراق، يک سند جامع ترتيبات انتقال از اشرف به ليبرتي که در برگيرنده همه جزييات باشد و جايي براي تنشها و بحرانهاي بعدي باقي نگذارد، توسط وکيلان ما و دولت عراق و همچنين توسط نماينده ويژه دبيرکل و نمايندگان آمريکا و اتحاديه اروپا امضا شود. شما آن را نپذيرفتيد. اما ما باز هم بر اين خواست مشروع و عقلايي و قانوني خود که از انبوه مشکلات بعدي پيشگيري مي‌کند، اصرار مي کنيم و از شما مي‌خواهيم آن را با دبيرکل در ميان بگذاريد. اين سند جامع، انتقال ساکنان اشرف به ليبرتي را تسهيل مي‌کند».
۱۰-در اطلاعيه مطبوعاتي يونامي در سه شنبه شب۱۱بهمن در بغداد، هيچ اشاره يي به اين نشده است که حضور ساکنان اشرف در ۲۶سال گذشته در عراق قانوني و صلح آميز بوده و در سال ۸۸در دادگاه ۳۶گروگان نيز به صراحت مورد تأييد قرار گرفته است. تغيير دولت در عراق نمي‌تواند حقوق کسب شده و موقعيت قانوني ساکنان اشرف و التزامهاي دولت عراق را نسبت به آنها تغيير دهد. اذعان نکردن به اين حقيقت، سرپوش گذاشتن بر بي‌خانمان سازي اجباري است که جابه‌جايي به ليبرتي بدون حداقل اطمينانها را به يک جابه‌جايي اجباري تبديل مي کند.
۱۱-مقاومت ايران از داخل رژيم ايران اسناد محرمانه يي در مورد يک «طرح کار مشترک» براي متلاشي کردن نيروي اصلي اپوزيسيون ايران از طريق تحميل شرايط ليبرتي به آن با سوء استفاده از يونامي در عراق به‌دست آورده است. طبق اين طرح اشرف بايستي تا قبل از خاتمه ضرب الاجل آوريل ۲۰۱۲ بسته شود و ساکنان آن در دسته هاي ۳۵۰نفري و سپس ۲۰۰نفري از اشرف به ليبرتي برده شوند. يونامي بايستي در ارتباط مستمر با سفارت رژيم ايران در بغداد قرار بگيرد و اين موضوع تفهيم شده است. هدف اين است که افراد هر چه بيشتري وادار به ندامت و تسليم و بازگشت به ايران شوند. هدف از قرار دادن ساکنان اشرف در برابر عمل انجام شده به‌وضوح وادار کردن آنها به تن دادن به شرايط غير انساني و غير قانوني ليبرتي است تا اگر تن ندهند درقدمهاي بعد مسئول و مقصر حمله و قتل عام جلوه داده شوند.
۱۲- حسن دانايي فر، سفير رژيم آخوندها در عراق در روز ۱۰بهمن (۳۰ژانويه۲۰۱۲) وقيحانه اعلام کرد نمايندگان کنسولي رژيم ايران در ليبرتي مستقر خواهند شد (خبرگزاري حکومتي مهر).
کميته بين المللي حقوقدانان در دفاع از اشرف متشکل از ۸۵۰۰حقوقدان در اروپا و آمريکا به SRSG نوشت: «هرگونه مداخله رژيمي که ساکنان اشرف به علت عقايد سياسي شان با آن به مخالفت برخاسته‌اند و در حال حاضر توسط آن به ”محاربه“ متهم شده اند و محکوم به اعدام هستند، به طور کامل غير‌اصولي و غيرقانوني است.... اين امر شناخته شده يي است که هيچيک از مقامهاي ملل متحد مجاز نيستند در مورد وضعيت يک پناهجو، دولتي را که وي از دست آن گريخته است، دخالت دهند».
همچنين شوراي ملي مقاومت ايران در بيانيه ۱۰بهمن خود اعلام کرد: «مقاومت ايران همچنانکه پيش از اين بارها تأکيد کرده است هر گونه دخالت رژيم آخوندي در سرنوشت و آينده ساکنان اشرف را يک خط سرخ عبورناپذير مي‌داند و ساکنان اشرف هرگز آن را قبول نخواهند کرد. اين اظهارات بارديگر تلاشهاي رژيم ايران براي به شکست کشاندن راه‌حل مسالمت آميز در موضوع اشرف را، که پيش از اين مقاومت ايران بارها نسبت به آن هشدار داده است، برملا مي‌کند و به همين خاطر سزاوار است ملل متحد و به‌طور خاص نماينده ويژه دبيرکل در عراق، بلادرنگ اظهارات سفير رژيم ايران در بغداد را محکوم نموده و اعلام کنند ملل متحد و ارگانهاي دست اندرکار، مانند يونامي و کميسارياي عالي پناهندگان از دخالت مستقيم و غيرمستقيم رژيم ايران در کمپ ليبرتي و در تعيين سرنوشت ساکنان اشرف جلوگيري خواهند کرد».
۱۳- اطلاعيه مطبوعاتي ۱۱بهمن يونامي در بغداد با اين عبارات تزيين شده است: دولت عراق متعهد است به قانون حقوق بشر بين المللي احترام بگذارد. هيچکس نبايد به‌طور اجباري به ايران بازگردانده شود. جابه‌جايي به طور کامل داوطلبانه است. دولت عراق مسئوليت سلامتي و امنيتي ساکنان کمپ اشرف را در طول انتقال و براي مدت اقامت عهده دار است.
اما واقعيتها چيز ديگري هستند:
-دولت عراق به طور مستمر با ساکنان اشرف رفتاري غير انساني و حقارت آميز پيشه کرده است. در سه سال گذشته ۴۷تن را کشته و ۱۰۷۱ نفر را مجروح کرده يا به زير چرخ زرهي ها انداخته است. با محاصره و جلوگيري از دسترسي به خدمات پزشکي مرگ ۱۲تن از ساکنان را موجب شده است. در حاليکه ملل متحد درباره اين جنايتها ساکت است دادگاه اسپانيا، متهمان به ارتکاب جنايت عليه بشريت، جنايت جنگي و جنايت عليه جامعه بين المللي را فرا خوانده است.
-ساکنان اشرف تنها وقتي ادعاي احترام دولت عراق به قانون حقوق بشر بين المللي را باور مي‌کنند که ببينند يک کميسيون تحقيقاتي بيطرف درباره کشتار ۴۷تن از ساکنان گزارش دهد و عاملان را همانگونه که در ماه آوريل گذشته خانم پيلاي،کميسر عالي حقوق بشر و اد ملکرت، نماينده ويژه ملل متحد در عراق در اطلاعيه ۲۶فروردين۹۰ (۱۵آوريل۲۰۱۱)درخواست کرده اند، پاسخگو بداند.
-بخش شمالي اشرف توسط ارتش عراق غارت شده و هنوز هم در حال غارت شدن است. ليبرتي نيز بعد از خروج نيروهاي مسلح آمريکا غارت شده است. جابه‌جايي بدون انتقال داراييهاي ساکنان اشرف، اجازه به غارت رفتن داراييهاي اشرف در قدم بعديست.
۱۴- آقاي کوبلر بارها تأکيد کرده است که کميسارياي عالي پناهندگان ملل متحد (UNHCR) براي ليبرتي گواهي برخورداري از استانداردهاي بين المللي صادر خواهد کرد. اما به رغم همه فشارها UNHCR از چنين تأييدي خودداري کرده و گزارش کرده است که زيرساختهاي تکنيکي منطبق بر استانداردهاي بين المللي کمپهاي پناهندگي است.
در اطلاعيه مطبوعاتي يونامي، استانداردهاي رفتاري عامدانه به سکوت برگزار شده است. آيا اين اقدامي براي پوشاندن حقيقت است يا به‌خاطر گريز از پاسخگويي در قبال بي خانمان کردن اجباري ساکنان اشرف و گريز از پاسخگويي در برابر قتل عام بعدي؟
دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران
۱۲بهمن۱۳۹۰