۱۳۹۰ بهمن ۲۹, شنبه
خبرگزاري آسوشيتدپرس – ۲۹ بهمن ۱۳۹۰ – ۱۸ فوريه ۲۰۱۲ اعضاي يک گروه تبعيدي ايراني روز شنبه با نارضايتي از کمپ خودشان در شمال غربي عراق به پايگاه خالي نظامي در بيرون پايتخت رفتند. اين اقدام بعنوان يک نمايش حسن نيت صورت گرفت تا آنها بتوانند نهايتا بصورت صلح آميز کشور را ترک کنند.
اين اولين گروه از بيش از ۳۳۰۰ عضو سازمان مجاهدين خلق ايران است که بمدت ۳ دهه زندگي کرده اند.آنها تحت فشار دولت عراق- که ارتش آن در آوريل گذشته به اشرف هجوم بردو براثر آن ۳۴ نفر از تبعيديان کشته شدند-کمپ را ترک کردند.
سازمان ملل نيز خواهان انتقال تبعيديان به پايگاه نظامي ليبرتي درخارج از بغداداست, جايي که بتوانند براي بررسي استحقاق شرايط پناهندگي مورد اسکرين (بازپرسي همه جانبه) قرار گيرند و ظاهرا مورد حفاظت بهتري قرار گيرند.
پروسه جابجايي تبعيديان به محل جديد با تنش پيش رفته و طي ماههاي اخير آغاز شده است. سربازان عراقي تبعيديان را تقريبا براي تمام طول روزقبل ازخروج از اشرف بازرسي کردند و مجددا قبل ازاينکه به آنها اجازه ورود به ليبرتي داده شود مورد بازرسي قرار گرفتند.
اعضا از بابت ترک خانه شان, که آنرا تبديل به يک شهرکوچک با پارکها و دانشگاه کرده بودند در عوض رفتن به يک پايگاه نظامي متروکه ناخشنود بودند.
بهزاد صفاري ۵۰ ساله که از سال ۲۰۰۳ در کمپ زندگي ميکند و جزو اولين گروه تبعيديان بود که کمپ را ترک ميکردند گفت: ”افراد خيلي ناراحت هستند” . ”روزهاي زيادي طول کشيد تا آنها را متقاعد به رفتن کنند”.
او گفت سربازان تبعيديان را مجبور کردند که مايملک خودرا بگذارند و بروند, منجمله عکسها, مايکرويو, آنتن هاي ماهواره براي دسترسي به اينترنت و در يک مورد يک جفت جوراب طبي. ”آنها گفتند که در جوراب فلز هست و احتمالا ضد گلوله ميباشد”! اينرا بهزاد صفاري هنگامي که درکمپ بازرسي ميشدند گفت. ”چه کسي جوراب ضد گلوله ميپوشد؟ بسياري از افراد خيلي مورد اذيت و آزار قرار گرفته اند و آنها گفتند, که اگرقرار است که اوضاع چنين باشد, ميتوان تصور نمود که در ليبرتي چطور خواهد بود”.
”اينها با هدف خرد کردن روحيه افراد است“.
يک سخنگوي نخست وزير مالکي گفت که تبعيديان بطور غير قانوني در عراق هستند, اما اين اقدام اولين قدم براي بيرون فرستادن آنها از عراق است.
”ما جابجايي ساکنين اشرف به محل جديد را يک قدم مثبت براي رسيدن به يک راه حل نهايي در زمينه(مسئله-م) حضور آنها در عراق و فرستادنشان به کشور سوم تلقي ميکنيم”. مشاور مطبوعاتي مالکي علي الموسوي جمعه شب گفت: ”طي سالهاي گذشته حضور آنها(تبعيديان), بصورت يک مشکل براي دولت عراق پديدار شده است, زيرا حضور آنها غير قانوني بود و عامل تحريک آميزي براي برخي کشورهاي همسايه بود”
به مجاهدين خلق, که دنبال سرنگون کردن حاکمان مذهبي تهران هستند, با عناوين مختلف, از سکت, تا يک سازمان تروريستي برچسب زده شده است- اگرچه اين همان (سازماني-م) است که اطلاعات سري را در مورد ايران دراختيار ايالات متحده آمريکا قرار داده است. اين گروه ميگويد که خشونت را از سال ۲۰۰۱ و بعد ازاينکه بمبگذاريها و ترورهاي خونيني را در ايران در سالهاي ۱۹۸۰ انجام داد, بکناري گذاشته است.
مجاهدين خلق (نام فارسي آن) بازوي نظامي شوراي ملي مقاومت ايران است که مرکز آن در پاريس ميباشد. ايالات متحده آمريکا آنرا يک سازمان تروريستي ميداند درحاليکه اتحاديه اروپا دو سال پيش آنها را از ليست سازمانهاي تروريستي خود خارج نمود.
آنها در دهه ۸۰, بدليل يک جنگ مشترک با ايران از جانب صدام حسين به عراق خوش آمدگفته شدند. اما از زمان سقوط صدام, آنها بعنوان يک عامل تحريک کننده نسبت به دولت عراق که ميخواهد يک اتحاد قوي با ايران برقرار کند ميباشند.
مالکي حضور اين گروه را يک تهديد به تماميت عراق ميداند و در بهار گذشته دستور داد که اشرف تا پايان سال ۲۰۱۱ بسته شود. اما سازمان ملل اخراج اجباري ساکنين اشرف را تحت عنوان ”نابخردانه و غير قابل قبول“ خوانده است.
اشرف در يک بيابان در نزديکي مرز ايران, حدودا ۶۰ مايلي (۹۵کيلومتر) شمال شرقي بغداد واقع شده است.
تا مدتي اخير, تبعيديان از رفتن خودداري ميکردند. در دسامبر, رهبرگروهي که در پاريس مستقر است, مريم رجوي, با جابجايي ۴۰۰ نفر به کمپ ليبرتي بنشانه يک اقدام حسن نيت در شرايطي که سازمان ملل تلاش ميکند که بين دو طرف وساطت کند, موافقت کرد. در يک بيانيه اينهفته, دبيرکل سازمان ملل, بانکي مون گفت که دولت عراق توافق کرده است که اجازه بدهد که اشرف تا ۳۰ آوريل باز بماند تا اينکه به تبعيديان وقت بيشتري براي جابجا شدن بدهد.
بان گفت که در اين مدت”از هرگونه اقدام تحريک آميز, يا خشونت ميبايست اجتناب شود و غير قابل قبول خواهد بود”.
يونامي بشکل طاقت فرسايي دراين مدت کارکرده است تا جابجايي تبعيديان به ساير کشورها را (ميسر-م) سازد. ولي بنا به گفته شهريار کيا- سخنگوي ارشد گروه در اشرف- تا روز جمعه تنها به کمتر از ۳۰ نفر پناهندگي اعطا شده است.
بيانيه بان از اعضاي سازمان ملل ميخواهد(توصيه ميکند) که به جابجايي ساکنين کمپ اشرف که استحقاق آنرا دارند به کشورهاي سوم کمک کنند. برگشت به ايران غير قابل انتظار است زير که آنها اپوزيسيون رژيم هستند.
کمپ ليبرتي, که نزديک فرودگاه بين المللي بغداد است, تا هنگام خروج ارتش آمريکا از عراق در ماه دسامبر يک پايگاه بزرگ ارتش آمريکا بود. ساکنين اشرف نگرانند که اين کمپ براي آنها يک زندان و بازداشتگاه خواهد بود که خروج آنها از آن ممنوع بوده, آب آشاميدني نداشته و از امنيت و خدمات درماني مجاني محروم خواهند بود.
يک خبرنگار عکاس آسوشيتدپرس روز جمعه به وي اجازه داده شد که به يکي از نواحي کمپ ليبرتي جايي که تبعيديان زندگي خواهند کرد برود، آن را محصور شده توسط موانع بتوني ضد انفجار براي حفاظت، داراي حدود ۱۴۰ ساختمان موقت که هرکدام ۹ نفر را در خود جاي ميدهد، توصيف کرد.
در هر ساختمان يک يخچال و يک تهويه و توالتهاي قابل جابجايي وجود دارد و سالن غذاخوري در اين مرکز توسط سربازان عراقي حفاظت ميشود.
آنها دارند آنچه را که رجوي در دسامبر يه عنوان يک «شهر مدرن» با دانشگاه، کتابخانه، موزه، بيمارستان، نيروگاه برق، قبرستان، موزه، پارکها، درياچه، مراکز ورزشي و تفريحي و پناهگاه زيرزميني ضد بمب، توصيف کرد ترک ميکنند. ساکنان اشرف ساليان است که اين کمپ را ترک نکرده اند و تماس اندکي با ديگران در عراق از طريق ارتش عراق و ديپلماتها و ارگانهاي کمک رساني داشته اند. آنها تجهيزات ارتباطي گسترده دارند که اجازه ميدهد با دنياي خارج در تماس باشند.
کيا گفت که مسن ترين تبعيدي که روز شنبه جابجا شد ۷۰ ساله است.
صفاري گفت هيچکدام از تبعيديان نميخواهند بروند اما هنگامي که رهبران اشرف خواهان داوطلب شدند، آنها توافق کردند که در بين اولين گروه باشند.
پس از سقوط صدام، نيروهاي آمريکاي کنترل کمپ اشرف را بدست گرفتند و رزمندگان آن را خلع سلاح کردند و ساکنان را در يک کمپ خودشان به وسعت ۳۶ مايل مربع (۷۸ کيلومتر مربع) محصور کردند. در ازاي آن ارتش آمريکا با آنها توافقنامه اي را امضا کرد که به آنها استاتوي افراد حفاظت شده تحت کنوانسيونهاي ژنو را ميدهد اما آمريکا در سال ۲۰۰۸ آن مسئوليتها را به دولت عراق منتقل کرد.
کميته بين المللي صليب سرخ در ژنو، که بر اجراي پيمانهاي ژنو در کشورها نظارت ميکند، به بازاسکان تبعيديان در کشورهاي ياري خواهند رساند هنگامي که سازمان ملل شايستگي هرکدام براي دريافت پناهندگي را تعيين کند که به طور فردي به آنها استاتوي حفاظت شده ميدهد.
توسط لارا جيکس – آسوشيتد پرس
شنبه، ۲۹ بهمن ۱۳۹۰ / ۱۸ فوريه ۲۰۱۲